Vorige weekben ik toch weer op een georganiseerde trip van de universiteit meegeweest, ondanks dat ik had gezegd dit niet weer te doen.De reis gingnaar Nazareth. We konden zelf kiezen of we in een groep gingen met een Engels sprekende of een Hebreeuws sprekende gids. Sanne en ik besloten voor de tweede optie te kiezen, aangezien e rook gedeeltes vertaald zouden worden in het Engels. Het was misschien niet de handigste keuze, want het Hebreeuws ging zo snel dat ik er weinig van opgepikt heb en wat er in het Engels verteld was, was niet al te vernieuwend voor mensen met enige Bijbelkennis. We hebben twee kerken bezocht, waarover van allebei beweerd wordt dat Maria op die plek door de engel Gabriel is benaderd met het grote nieuws. Natuurlijk zijn de kerken er pas later gebouwd. Ook zijn we een moskee ingegaan en voor de meeste mensen was dat een hele belevenis, terwijl dat voor ons meer gewoonte was geworden dan uitzondering. Apart om mee te maken hoe anderen verbaasd kunnen zijn over nieuwe informatie die al zo gewoon lijkt te zijn geworden.

Op woensdagavond zijn we naar een concert gegaan, waar we eigenlijk al veel te laat voor waren. We hadden er wel 15 euro voor over gehad, dus we moesten en zouden gaan. Bovendien zouden we een klasgenoot uit Nederland daar ontmoeten en dat was wel heel erg gezellig! En het concert was supergaaf, boven verwachting en lekker gedanst!

Vorig weekend heb ik met 5 anderen, onder wie Sanne en Derk, een auto gehuurd om naar het meer van Tiberias te rijden. Na grondige prijsoverwegingen hebben we besloten maar voor een dag eentje te huren, omdat op zaterdag alles dicht is en we de auto pas zondag in zouden kunnen leveren. Direct na schooltijd zijn we de bus ingestapt om de auto op te halen (we hadden de avond ervoor via internet gereserveerd) en te kijken of er nog een tweede auto te krijgen was. In Israel is men namelijk heel streng over het met meer dan 5 mensen in een auto rijden, onverzekerd en dikke boete enzo. Bleek dus dat je als bestuurder je paspoort en je rijbewijs bij je moest hebben en dat de credit card waarmee betaald zou worden ook nog eens op jouw naam moest staan. Wantrouwend, control gefreaked of gewoon slim? I don't know, maar het was een heel gedoe en het duurde veel langer dan verwacht. We hadden eindelijk de auto, zijn naar de universiteit gereden om toch nog een paspoort te halen voor het huren van een tweede auto, maar toen bleek dat Hertz inmiddels dicht zou zijn als we daar aan zouden komen. Toch maar met 6 personen in een auto, wat voor mij het minste ruimtegebrek op zou leveren, aangezien ik reed.

In Tiberias hebben we pizza gegeten, het was inmiddels al 21.30u, en geprobeerd uit te vogelen hoe we het beste naar het strand zouden kunnen rijden waar we de nacht door zouden brengen. Onderweg ontbijt gekocht (oh, dat ga ik missen in Nederland, dat je niet tot heel laat in de avond winkels in kunt lopen om de nodige boodschappen te doen) en wat biertjes voor de avond en toen snel doorgereden naar de bestemming. We waren gewaarschuwd dat het heel warm zou zijn rond de Kineret (zoals het meer in Israel genoemd wordt), zo'n 10 graden warmer dan in Haifa.. Net de avond dat wij er waren woei het enorm en viel het mee met de hitte, maar het water in het meer was wel goed warm aan de voeten. We vonden snel een plekje om ons 'kamp' op te slaan en hebben nog anderhalf uur gekletst in het Nederlands, Duits, Engels en Hebreeuws voordat de vermoeidheid echt insloeg. 's Nachts zijn we nog een keer of twee wakker gemaakt door tieners die het nodig vonden om hun feest zowat bovenop ons te laten plaatsvinden. Gelukkig hielden ze er mee op na vriendelijk verzocht te hebben weg te gaan.

Na een korte nacht hebben we ons de volgende ochtend gedoucht door een duik te nemen in het meer, wat dan weer grappig is dat voor 'zich douchen' en 'zwemmen' in het Hebreeuws hetzelfde werkwoord gebruikt wordt. Na het ontbijt wilden we snel nog wat van de omgeving zien, voordat de auto om 14u terug moest zijn in Haifa om niet alsnog drie dagen te betalen in plaats van een. We hadden tijd voor een hike naar een waterval in de buurt en ook al was het een bliksembezoek, het was zeker de moeite waard er een blik op geworpen te hebben en de voeten te hebben gedompeld in een stuk kouder water dan dat we in de Kineret voelden.

Zondag hadden we onze 'midterm exam',wat inhielddat we een indicatie kregen over de kennis die we hadden opgedaan in het niveau waarin we geplaatst zijn. De hele zaterdag hebben we de tijd gehad om flink aan de studie te gaan en er was zelfs extra Hebrew Zone, waarin we hulp kregen van studenten van de universiteit. De toets vond ik erg makkelijk en ik had dan ook een ultieme score van 95%. Aangezien ik begin vorige week al aangegeven had bij de docente dat ik me lichtelijk verveelde in de klas, was dit resultaat voor mij de aanleiding om nogmaals te polsen of ik niet een niveau omhoog zou kunnen. Dit keer had ik resultaat en is de directrice van de ulpan erbij gehaald om te vragen of het nog kon. Bij hoge uitzondering (ietwat blabla) is het toegestaan en vandaag heb ik mijn eerste dag gehad in de nieuwe klas. Het is erg pittig, maar aangezien ik het hier verkregen resultaat niet kan gebruiken in Nederland, maakt het uiteindelijke cijfer toch niet uit. Ik ben nu een uitdaging aangegaan en als het lukt is het mooi meegenomen en zo niet, is er alsnog geen man over boord. Het duurt nog een week voordat het programma afloopt, dus ik kan flink aan de slag om de afgelopen twee weken in te halen!

Yallah bye