Ook hier heeft de oranjekoorts toegeslagen. Gratis bier en frites op de ambassade dwingen me er tot nu toe nog toe om iedere wedstrijd daar te kijken en te genieten van het matige Nederlandse commentaar op het spel. Wellicht is het een idee om toch es in een koffiehuis hier te zitten om naar het Arabische commentaar te luisteren. Ik heb tenslotte een hele les gehad over het EK en over voetbal in het algemeen. Zelfs buitenspel weet ik in het Arabisch uit te leggen

Ik heb een heus Cruijff-shirt op de kop weten te tikken. Vlak voor de eerste wedstrijd vonden we het toch wel belangrijk er een beetje oranje uit te zien. We liepen onze straat door op weg naar een winkel waar Sandra shirts en sjaals had zien hangen in deze noodzakelijk bevonden kleur. Nog geen 50m gelopen en daar zagen we 'The Ministry of Fashion', een winkeltje in een steegje bijna aan het oog ontrokken. Het zag er nogal shabby uit, maar er bleken sportkleren verkocht te worden. Mijn blik viel meteen op dat oranje shirt en het bleek van de net iets beroemdere (oud-)collega van Ruud Krol te zijn. Speaking of which: ook hij was aanwezig bij in ieder geval de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal. Tot de 26^e minuut wist hij verzuurd commentaar te leveren op het gespeelde spel en zijn kritiek op de bondscoach te uiten, maar daarna heb ik hem niet meer gehoord of gezien.. Ik zeg: groen!! Maar hij bleek daarin toch de verkeerde kleur gekozen, want oranje was aan de bal.

In de lessen begin ik mijn draai steeds meer te vinden. Aanvankelijk vond ik het lastig met wat mensen in de klas te zitten die toch duidelijk harder gestudeerd hebben en wiens niveau aan het einde van het reguliere programma hoger is uitgekomen dan dat van mij. Nu zit ik er alleen maar van te genieten dat ik 80-90% kan volgen van wat de docent(e) zegt. Presentaties gaan zeker nog niet vloeiend en zelfs af en toe met grote moeite, maar de passief aanwezige kennis is al zo fijn! We krijgen ieder weekend een weekend assignment mee, zoals ik het vorige bericht ook al schreef. De detective was ontzettend leuk, maar wel lastig om de clue te achterhalen, omdat dat nogal snel ging.. In een kwartier was er een introductie geweest, een moord gepleegd en de oplossing gevonden. Razendsnel dus!

Vorig weekend moesten we een film kijken met als vertaalde titel: 'I don not lie, but I beautiful'. Bijzondere film over klasseverschillen in de Egyptische maatschappij. Speelt ergens in de jaren '70, maar nog steeds van toepassing op het heden, voor zover wij geleerd hebben. Een jongen uit een zeer arm milieu doet zich voor als rijke plattelandszoon en gaat naar de universiteit in Cairo, waar hij de dochter van een beroemde schrijver ontmoet. Natuurlijk worden ze verliefd, maar een jaloerse studiegenoot ontmaskerd de jongen en het sprookje is helaas ten einde.

Gelukkig hebben we dit soort assignments, want voor de rest is het best lastig presentaties voor te bereiden over oorlogen, terrorisme, problematiek van de jeugd in Egypte, traditionele waarden en normen e.d.

Voor de rest probeer ik hier nog zoveel mogelijk te genieten van de mensen die ik allemaal heb leren kennen en probeer zoveel mogelijk te combineren met Arabisch praten, uitgaan en toch ook nog weer wat nieuwe dingen zien. Een aantal weken geleden kreeg ik bijvoorbeeld een bericht via hyves van een jongen die 3 maanden in Cairo stage komt lopen. Inmiddels is hij hier en met de nog overgebleven Nederlanders laat ik hem de stad zien, de belangrijkste uitgaansplaatsen en geven hem tips mee voor het dagelijks leven. Leuk om weer zo'n nieuwe frisse invloed te hebben voor deze laatste periode hier, want we merkten dat we als groepje een beetje waren ingekakt na het vertrek van de overige studenten.

Nadat we in het begin van ons verblijf het appartement een keer flink schoon gemaakt hebben, hebben Marije en ik vandaag voor het eerst de mouwen weer opgestroopt en hebben de stoflagen weten te trotseren en verwijderen uit het appartement. De huisbaas heeft namelijk aangekondigd het appartement te willen bezichtigen op alles wat kapot is gegaan en waarvoor dus nog betaald dient te worden. Over het algemeen hebben we ontzettend geluk gehad met hem. Zo hebben anderen veel problemen gehad met de borg terugkrijgen, wij hadden afgesproken de maand mei niet te betalen. In de zomermaanden gaat de huur veelal fiks omhoog, maar dan ook met duizenden ponden, wij betalen 300 pond meer. Nu hopen we dat hij ook zo schappelijk is met de paar kapotte lampen die we achterlaten en geen verrassingen in petto heeft. We gaan het allemaal zien, we hebben geduld en we houden in gedachten: alles sal reg kom! (weet nog steeds niet in het Arabisch)

Groetjes en tot volgende keer, wie weet waarvandaan

Yallah bye